ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Ο δυτικός τρόπος ζωής, ο οποίος στηρίχθηκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες στον υπερδανεισμό και στην υπερκατανάλωση, έχει δημιουργήσει στους πολίτες της Δύσης σήμερα, σύγχυση, αυξημένες υποχρεώσεις και επιπρόσθετο άγχος, αφού τα κράτη ανέλαβαν το κόστος της χρηματοπιστωτικής κρίσης για την διάσωση των τραπεζικών συστημάτων τους, περνώντας το στο δημόσιο χρέος, δηλαδή στους πολίτες.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η υπερχρέωση του πλανήτη έχει φτάσει σε ιστορικό ρεκόρ, τόσο σε απόλυτα νούμερα όσο και σε ποσοστό ως προς το ΑΕΠ. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία της World Bank, το συνολικό χρέος στο τρίτο τρίμηνο του 2018 έχει φτάσει τα 224 τρις δολάρια, αποτελώντας το 318% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 65 τρις δολάρια και αποτελεί το 93% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Να σημειωθεί ότι το κατά κεφαλήν χρέος έχει ανέλθει πλέον στα 80.000 δολάρια!

Τις επιπτώσεις που έχει ο χρηματοοικονομικός αναλφαβητισμός στη ζωή κάθε πολίτη χωριστά, αλλά και για την κοινωνία ευρύτερα, αναπτύσσει σε συνέντευξη που παραχώρησε στο insider.gr κ. Νικόλαος Δ. Φίλιππας, Καθηγητής Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Πειραιά και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικού Αλφαβητισμού.

Ο κ. Φίλιππας εξηγεί γιατί η χρηματοοικονομική εκπαίδευση είναι αναγκαία να ενταχθεί στην εκπαίδευση, ώστε οι πολίτες να εξοικειώνονται από νωρίς με τις βασικές οικονομικές έννοιες. Σημαντική είναι, όμως, και η «μετεκπαίδευση» όλων μας ώστε να προσαρμοστούμε στις τελευταίες εξελίξεις και την ψηφιοποίηση της τραπεζικής.

Η τρέχουσα οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει ενδιαφέρον για την καλύτερη κατανόηση της πιο υπεύθυνης και συνετής χρηματοοικονομικής συμπεριφοράς, τόσο σε ατομικό επίπεδο, π.χ. σε όρους αποταμίευσης και δανειοληψίας, όσο και σε εταιρικό και δημόσιο επίπεδο, π.χ. δημόσιες δαπάνες και διακρατικός δανεισμός.

Η χρηματοοικονομική επιμόρφωση έχει αποδειχτεί να επιδρά ευεργετικά σε τέτοιου τύπου θεμιτές συμπεριφορές. Το θεμέλιο τέτοιας συμπεριφοράς είναι ο χρηματοοικονομικός αλφαβητισμός, ο οποίος ορίζεται ως η ικανότητα χρήσης γνώσης και ικανοτήτων για την αποτελεσματική διαχείριση χρηματοοικονομικών πόρων σε προσωπικό επίπεδο και δια βίου.

Είναι κάτι πολύ περισσότερο από αριθμητική ικανότητα, παρότι αυτή η ικανότητα είναι σημαντική από μόνη της. Συμπεριλαμβάνει, για παράδειγμα, την κατανόηση των σωρευτικών επιτοκίων, ονομαστικών και πραγματικών, του πληθωρισμού και της διαχείρισης και διαφοροποίησης του ρίσκου, μεταξύ άλλων.