Η εμφάνιση της πανδημίας προκάλεσε νέα προβλήματα στις κοινωνίες σε ολόκληρο τον κόσμο, αυξάνοντας την κοινωνική ανισότητα και την φτώχεια.
Υπολογίζεται ότι τα άτομα που βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας αυξήθηκαν κατά 100 περίπου εκατομμύρια, αποκλειστικά λόγω της πανδημίας. Όπως είναι φυσικό, δεν επηρεάσθηκαν όλα τα κράτη το ίδιο, αλλά ούτε και όλοι οι πολίτες. Τα χρηματοοικονομικά ευάλωτα κράτη, οι ευάλωτες επιχειρήσεις και τα άτομα επηρεάσθηκαν περισσότερο. Ποια όμως ήταν γενιά η οποία επηρεάσθηκε περισσότερο από τις επιπτώσεις της πανδημίας;
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, η νέα γενιά και πιο συγκεκριμένα αυτή που ονομάζουμε γενιά Ζ, ήταν η μεγάλη χαμένη της πανδημίας. Στη γενιά Ζ περιλαμβάνονται τα άτομα που έχουν γεννηθεί μεταξύ των ετών 1997 και 2009. Σήμερα υπάρχουν περίπου 2 δισεκατομμύρια άτομα τα οποία ανήκουν στην γενιά Ζ, αποτελώντας το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Εκτιμάται ότι το 2025 η γενιά Ζ θα αποτελεί το 27% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού.
Στο διάγραμμα που ακολουθεί, παρουσιάζονται τα ποσοστά ανεργίας της γενιάς Ζ σε σχέση με τα αντίστοιχα ποσοστά των άλλων γενεών. Τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά και δείχνουν ότι στις χώρες του ΟΟΣΑ, η ανεργία των νέων είναι διπλάσια σε σχέση με τις άλλες γενεές.
Αξίζει να τονισθεί ότι η γενιά Ζ υπερεκπροσωπείται σε τομείς όπως η εστίαση και οι ταξιδιωτικές υπηρεσίες, όπου οι επιπτώσεις της πανδημίας ήταν καταλυτικές.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πρόβλημα της ανεργίας στην Ισπανία, όπου για τις γενεές των 25-74 είναι στο 14%, ενώ η ανεργία της γενιάς Ζ εκτινάχθηκε στο 38%. Στην χώρα μας (δυστυχώς δεν υπάρχουν στοιχεία στον πίνακα) η γενιά Ζ έχει περάσει αλλεπάλληλες δυσκολίες, αφού έχει μεγαλώσει μέσα στην χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-8, βίωσε τις επιπτώσεις της εγχώριας χρεοκοπίας και του λαϊκισμού της επόμενης δεκαετίας, τελείωσε το Πανεπιστήμιο ή βγήκε στην αγορά εργασίας στην διάρκεια της πανδημίας, ενώ τώρα ήρθαν και οι πυρκαγιές με απρόβλεπτες επιπτώσεις για το μέλλον τους.
Είναι αυτονόητο ότι η κυβέρνηση – ανάμεσα στις τόσες προκλήσεις που αντιμετωπίζει – πρέπει να βάλει προτεραιότητα την άμεση μεταφορά πόρων στην νέα γενιά, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με την προσέλκυση σημαντικών ιδιωτικών επενδύσεων.
*Ο Νικόλαος Δ. Φίλιππας είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Πρόεδρος και Ιδρυτής του Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικού Αλφαβητισμού.
*Άρθρο που δημοσιεύθηκε στο moneyreview.gr στις 15/08/2021.