Μετά το 2021, ένα έτος εκπληκτικών αποδόσεων για την αγορά των κρυπτονομισμάτων συνολικά, καθ’ όλη σχεδόν την διάρκεια του 2022 μέχρι αυτή την στιγμή, επιβεβαιώνεται διαρκώς η έντονη μεταβλητότητα της αγοράς αυτής, όπως επίσης και η μεγάλη πιθανότητα απώλειας των επενδεδυμένων κεφαλαίων. Όμως το ενδιαφέρον των εθνικών και των υπερεθνικών φορέων διαμόρφωσης πολιτικής, των μεγάλων εταιρειών στους κλάδους της τεχνολογίας, των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και του λιανικού εμπορίου, καθώς και των θεσμικών και των ιδιωτών επενδυτών, παραμένει αμείωτο τόσο αναφορικά με τα κρυπτονομίσματα αυτά καθ’ αυτά όσο και με την τεχνολογία Blockchain και τις διαρκώς αυξανόμενες περιπτώσεις χρήσης που παρουσιάζει. Μία από τις πιο σημαντικές περιπτώσεις χρήσης των κρυπτονομισμάτων και της τεχνολογίας Blockchain, με ορίζοντα το μέλλον, αναμένεται πως θα είναι τα περιβάλλοντα του metaverse.
Η Ομάδα των Επτά (G7), η οποία δημιουργήθηκε το 1975, αποτελεί ένα ανώτατου επιπέδου διακυβερνητικό πολιτικό φόρουμ στο οποίο συμμετέχουν οι ηγέτες του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Τα μέλη της ομάδας ήταν οι μεγαλύτερες προηγμένες οικονομίες στον κόσμο και παράλληλα οι πλουσιότερες φιλελεύθερες δημοκρατίες.
Τελικά, τι είναι πιο σημαντικό για έναν πολίτη; Η πορεία ενός ψυχρού αριθμού όπως είναι το κατά κεφαλήν προϊόν ή το κατά κεφαλήν εισόδημα με τα τόσα μειονεκτήματα που παρουσιάζουν, ή μια ολιστική προσέγγιση της ποιότητας ζωής των πολιτών που θα περιλαμβάνει μια σειρά από παράγοντες, τόσο ποσοτικούς όπως είναι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όσο και άλλους ποιοτικούς, όπως είναι η κοινωνική στήριξη, το προσδόκιμο ζωής, το περιβάλλον, η ελευθερία για τον καθορισμό των επιλογών στην προσωπική ζωή των πολιτών, η αξιοκρατία και η αντίληψη τους σχετικά με την διαφθορά;
Τελικά, τι είναι πιο σημαντικό για έναν πολίτη; Απλά ένας ψυχρός αριθμός, όπως είναι το κατά κεφαλήν προϊόν ή εισόδημα με τα τόσα μειονεκτήματα, ή μια ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει μια σειρά από παράγοντες, τόσο ποσοτικούς όπως το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. όσο και άλλους πιο ποιοτικούς όπως είναι η κοινωνική στήριξη, το προσδόκιμο ζωής, η ελευθερία για τον καθορισμό των επιλογών στην προσωπική ζωή των πολιτών, η γενναιοδωρία και οι αντιλήψεις σχετικά με την διαφθορά;
Παρά την δυσκολία ποσοτικοποίησης των ποιοτικών αυτών μεταβλητών, πληθώρα αξιόπιστων διεθνών οργανισμών προσφέρουν τις επιστημονικές τους προσεγγίσεις. Ίσως η πιο σημαντική από αυτές, είναι η προσέγγιση που αναπτύσσεται στην Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας (World Happiness Report).
Η διαχρονική πορεία του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αποτυπώνει τις διαχρονικές ευθύνες του πολιτικού συστήματος, που δεν κατάφερε να προωθήσει έγκαιρα απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Ποια είναι σήμερα τα δεδομένα. Γράφει ο Νικόλαος Δ. Φίλιππας.
Η διαχρονική μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της χώρας μας, με τα συσσωρευμένα διαχρονικά διαρθρωτικά προβλήματα και τις καθυστερήσεις, καθώς και τη σαφή έλλειψη παραγωγικού μοντέλου, έχει φέρει τη χώρα μας σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση και σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από χώρες που κάποτε «μας έβλεπαν με τα κιάλια».
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, η Ελληνική Οικονομία γνώρισε μια ιδιαίτερα σημαντική και διαρκή ανάπτυξη για τρεις συνεχόμενες δεκαετίες. Την ίδια στιγμή, κατάφερε να προσελκύσει καθοριστικής σημασίας ξένες άμεσες επενδύσεις. Οι παραπάνω παράγοντες -σε συνδυασμό με την παγκόσμια σταθερότητα και ανάπτυξη και φυσικά το χαμηλό επίπεδο αναφοράς της χώρας μας- συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό σε μια πρωτόγνωρη άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι τα επιτεύγματα της εποχής εκείνης, σημειώθηκαν με σχεδόν μηδενικό επίπεδο δημοσίου χρέους.